«باز هم از عشق به دوست » نوشته ادوارد رادزینسکی ترجمه آبتین گلکار، داستانی است که بسیار ساده به نظر می رسد، لیکن تا بخواهید آموزنده است . رادزینسکی نویسنده روسی ظاهرا یک داستان سیاسی برای ما تعریف می کند، و آن را خوب تعریف می کند; اما در اصل او از موقعیت دردناک انسانی پرده بر می دارد . بحث ساختاری درباره این قصه، بحثی فنی است و به نظرم اهمیت درجه اول ندارد; در عوض تراژیک قدرت و اخلاق از یک سو و روانشناسی اقتدار و ورطه های هولناک سقوط انسانی در شرایطی که صاحب قدرت می شود، مهم ترین نکات مطرح شده در این داستان به شمار می آید . هر ایدئولوژی می کوشد در ذهن باورمندان خود حک کند که اگر برای آرمان های مندرج در متن اعتقاد خود بکوشد، هر چه که باقدرت تر عمل کنند، هیچ خطری، اخلاق انسانی شان را تهدید نمی کند . افراد قدرتمند نه آنکه بی خبر از روانشناسی قدرت و راه های فریبنده ای آن باشند، اما غالبا می کوشند با سیماچه های گوناگون، خود را مبری از تاثیرات مخرب قدرت بر روح انسان وانمود سازند و بگویند در قدرت و بی قدرتی فرقی نکرده اند .